Mijn naam is Brecht, ik ben 22 jaar oud en woon nu zo’n 4 maanden al in Jogjakarta samen met andere stagiairs. In deze blog vertel ik jullie meer over mijn werk- en leefervaringen van mijn tijd in Indonesië en hoop jullie een beter beeld te kunnen geven bij de combinatie van stagelopen en reizen in Indonesië.

Ik kom uit een dorp dat in de buurt van Dordrecht en Rotterdam ligt, genaamd Hendrik-Ido-Ambacht. Ik studeer European Studies aan de Haagse Hogeschool en zit inmiddels aan het einde van jaar 4. Mijn tijd in Indonesië is dus een prachtige aflsuiting van mijn studie en een droom die daarmee werkelijkheid is geworden. Het is een Engels-talige studie wat betekent dat er ook veel internationale studenten deze studie volgen. Zelf vind ik dit één van de leukste aspecten van mijn studie, omdat je meer komt te weten over mensen die een totaal ander leven leiden en zo meer uit je eigen bubbel komt. Mijn studie richt zich op de internationale wereld waarin de Europese Unie vaak centraal staat. Hier komen onderwerpen aanbod m.b.t. Europese wet-en regelgeving, politiek, cultuur, business en economie, en sociaal-culturele problemen. Mijn studie is vrij breed dus behandelen we hiernaast nog veel meer onderwerpen, allemaal met een internationale instake.

Voor mijn stage wist ik dat ik heel graag naar Azië wilde. In het begin ging ik opzoek naar organisaties die vooral werk verichtten in Indonesië, Thailand en Vietnam. Ik was opzoek naar een organisatie die bijvoorbeeld werk doen gerelateerd aan mensenrechten, vluchtelingen en die zich inzitten voor het verbeteren van andere mensen. Aangezien dit al meer van een half jaar geleden was en corona nog meer aanwezig was, kreeg ik weinig antwoord van organisaties en duurde het dus lang voordat ik gevonden werd. Uiteindelijk werd ik benaderd door iemand van Intern Indonesia. Nadat we twee gesprekken hadden gevoerd, hadden we besloten dat ik bij de zuster-organisatie van Intern Indonesia zou gaan werken, genaamd Think Volunteer. Mijn werkzaamheden bij Think Volunteer zijn vooral Europa geörienteerd waarbij ik mij richt op het uitbreiden van ons internationale netwerk. Hierbij kan je denken aan het werven van fondsen, contact leggen met universiteiten en ambassades en onderzoeken van de mogelijkheden die bijvoorbeeld de Europese Unie aanbied voor internationale samenwerkingen.

Zoals ik eerder aangaf, wist ik dat ik heel graag naar Azië wilde om stage te lopen en was Indonesië één van mijn top keuzes om naar toe te willen gaan. Indonesië stond zeker bovenaan het lijste dus was ik erg blij toen Intern Indonesia mij benaderde om stage te lopen via hen. Aangezien de meeste mensen van Intern Indonesia en Think Volunteer in Jogjakarta wonen, heb ik ervoor besloten om hierheen te gaan. Wanneer men mij vraagt wat ik leuk vind aan Indonesië zeg ik simpelweg: ALLES! Het is lekker warm (soms veel regen wel), prachtige natuur, heerlijk eten en de mensen zijn erg vriendelijk en verwelkomend. Al vanaf het begin voelde ik mij hier erg welkom en namen locals het initiatief om mij uit te nodigen bij hen thuis en me de omgeving te laten zien. Het is een prettig gevoel wanneer je zo’n avontuur aangaat en je met open armen wordt ontvangen door de lokale bevolking. Dat is daarmee voor mijn gevoel ook het grootste cultuur verschil: de westerse/individualistische samenleving tegenover collectivisme. In veel dingen merk je echt dat je in een land woont waarin men zorgt voor de mensen om haar heen. Het is misschien flauw om te zeggen dat dit in een Westers land niet zo is, want ik weet dat dat ook zeker in Nederland zo is. Maar toch merk je hier zodanig een verschil, want er wordt niet alleen omgekeken naast naasten en familie, maar het gevoel dat iedereen belangrijk is, het collectief, en daarmee dus ook buitenlanders, heeft mij altijd een heel fijn gevoel gegeven.

Ik ben dus erg blij dat ik de kans heb gekregen om stage te lopen in Indonesië, én daarnaast ook veel de tijd heb gehad om het land te ontdekken en tripjes te maken. Het voelt echt is een voorrecht dat ik dit heb mogen ervaren en raad je zeker aan om het avontuur zelf aan te gaan. Ik heb zelf uit ervaring gemerkt dat je beste en mooiste levenslessen leert wanneer je buiten je comfortzone stapt en nieuwe ervaring durft aan te gaan. Daarom heb ik tot slot nog een laatste tip:

Ga niet met al te veel voorbereidingen en verwachtingen een avontuur als dit aan. Verwachingen kunnen ervoor zorgen dat je iets in de realiteit als minder kan ervaren. Laat je verrassen door hoe mooi en bijzonder een ervaring als dit is en wat Indonesië te bieden heeft!

Heb je interesse om net zoals Brecht een stage te lopen in Indonesië?

Check dan onze website of stuur ons een berichtje:
Website: Intern Indonesia
E-mail: info@intern-indonesia.com
Instagram: Intern_Indonesia
Facebook: Intern Indonesia