Lovina, je kent het vast. Het is gelegen in het noorden van Bali. Een populaire bestemming, waarom? Omdat je hier kan zwemmen met dolfijnen. Dit wilden wij ook wel eens meemaken. We zijn iets eerder van stage vertrokken om met de scooter vanuit Canggu richting Lovina te rijden voor deze trip naar het noorden. Dit is een tocht van zo’n 2.5 uur. 

De route was prachtig, hoe noordelijker je rijdt hoe meer natuur je ziet. We reden door gebergten waardoor het uitzicht erg mooi was. Op een gegeven punt kwamen we zelfs een weg tegen met talloze aapjes die gewoon aan het chillen waren. Erg bijzonder. 

Vroeg uit de veren

Eenmaal aangekomen is ons hostel in Lovina hebben we een pizzaatje besteld en zijn daarna vroeg gaan slapen. De wekker stond de volgende ochtend namelijk om 5.30 am. We werden om 6 am verwacht bij de haven voor de boottocht. Gelukkig sliepen we dicht bij de haven dus met 10 minuutjes rijden stonden we er klaar voor. Tijdens het varen hebben we een mooie zonsopkomst gezien. Daarvoor was het vroeg opstaan het wel waard. Even later zagen we de groepjes dolfijnen. Nog leuker,  we konden onder water zwemmen met een snorkel set waardoor de dolfijnen in zijn geheel zichtbaar waren!

Wat je niet ziet: inmiddels is Lovina één van meest toeristische plekken hier. Op het water zie je dan ook veel bootjes met mensen die graag dolfijnen spotten. Houdt hier rekening mee.

Door naar Ubud

Nu we toch in het noorden van Bali waren, zijn we na de boottocht doorgereden naar Ubud. Deze rit was weer zo’n 2 uur. Een erg heuvelige weg dus we waren blij dat onze remblokken goed werkten. Eenmaal aangekomen in Ubud konden we even bijkomen van de vroege ochtend en daarna zijn we weer gaan slapen. Om 7 pm om preciezer te zijn, de wekker ging namelijk weer om 2 am ’s nachts.

De klim

Toen de wekker ging zijn we (met moeite) opgestaan om onderweg te gaan richting de mount Batur. Deze vulkaan ken je vast, je moet hem namelijk op zijn minst één keer beklommen hebben tijdens je verblijf in Bali. Met die gedachte zijn wij onze scooter opgestapt en kwamen we half 4 aan. Met een gids zijn we begonnen aan de tocht. Gelukkig deelde deze zaklampen uit, want naar boven klimmen in het donker was geen goed idee.

Even later (zo’n 2 uur) kwamen we bij de top aan. Hier zagen we de zonsopkomst wat de lange, bezwete tocht het toch wel waard maakte.

Al met al; een geslaagd weekend!

Ps: een korte reel over de hike van de mount Batur zie je hier.